نشانه های ظهور حضرت مهدی(عج)

 

به نام آفریننده عشق

 

نشانه های ظهور به مجموعه رویداد هایی گفته می شود که در آخرالزمان اتفاق افتاده و منجر به خروج و قیام حضرت مهدی عجل الله فرجه الشریف می شود.

بر اساس باور های شیعیان, آخرین حجت و نماینده خدا روی زمین به دلیل نداشتن یاور, ترس از کشته شدن و هم چنین حکمت ها و مصلحت های الهی از دیدگان عموم مردم غایب گشته که اصطلاحا به آن غیبت می گویند. این غیبت نیز خود به دو نوع غیبت صغری و غیبت کبری تقسیم می شود.

در زمان غیبت صغری امام زمان (عج) یاوران خاص حضرت با ایشان در ارتباط بودند که به آنان نائبان خاص نیز گفته می شود. آنان چهار نفر هستند و نامشان به ترتیب ابو عمرو عثمان بن سعید عَمری, ابو جعفر محمد بن عثمان بن سعید, ابوالقاسم حسین بن روح نوبختی, ابوالحسن علی بن محمد سمری می باشد. این غیبت حدود 69 یا 74 سال طول کشیده است.

اما در غیبت کبری که پس از غیبت صغری شروع شد و تا امروز نیز ادامه دارد خداوند به دلیل عدم لیاقت مردم برای دریافت احکام و دستورات الهی امامشان را از آنها پنهان می کند و در قرآن نیز به این امر اشاره شده است: ﴿قُلْ أَرَأَيْتُمْ إِنْ أَصْبَحَ مَاؤُكُمْ غَوْرًا فَمَن يَأْتِيكُم بِمَاء مَّعِينٍ«بگو: به من بگویید اگر آب (سرزمین) شما فرو رود چه کسی برای شما آبی روان می‌آورد؟» یعنی اگر امام شما پنهان شود چه کسی می تواند برای شما امامی برای اجرای عدالت و گسترش صلح بیاورد؟

اکنون به بخش نشانه های حتمی و غیر حتمی ظهور می رسیم که از روایات اهل بیت (ع) به ما رسیده است.

5 نشانه حتمی ظهور:

 

1. خروج سفیانی

خروج سفیانی یکی از نشانه‌های حتمی ظهور منجی از دیدگاه شیعیان است. به‌باور ایشان سفیانی که دشمن سپاهیان حضرت مهدی(عج) است، بیش‌ترین سهم را در نبردهای قبل از ظهور دارد. او با ظاهری عوام فریبانه کشت و کشتار را شروع کرده و هدف اصلی کشتار او شیعیان هستند. او کشتارش را از شام شروع رده و پس از آن عراق (خصوصا کوفه) و حجاز را به خاک و خون می کشد و به دست مبارک حضرت مهدی(عج) کشته می شود.

نام او «عثمان بن عَنبَسه» و از فرزندان ابوسفیان است. در روایات اسلامی او را با صورتی سرخ، پوستی سفید و چشمانی زاغ توصیف کرده‌اند. او از شهرهای روم بپا می‌خیزد و بر گردنش صلیب دارد.

امام صادق(ع) در روایتی درباره حتمی بودن قیام سفیانی می فرمایند:

سفیانی از نشانه‌های حتمی ظهور است و خروج او از آغاز تا انجام پانزده ماه به طول می‌کشد…

در روایتی از حضرت علی (ع) آمده است که: بعد از خروج سفیانی به اندازه یک وضع حمل (معادل 9 ماه) بر او بشمارید.

بنابر روایت دیگری از امام صادق(ع) قیام سفیانی در ماه رجب رخ خواهد داد.

 

2. خروج یمانی

سید یمانی شخصیتی در آخرالزمان است که به همراه سید خراسانی و سفیانی هر سه در یک سال و یک ماه و یک روز پشت سر هم خروج خواهند کرد و زمان خروج این سه تن شش ماه پیش از ظهور حضرت مهدی(عج) خواهد بود. هم‌زمان با شورش و خروج سفیانی در شام، او هم خروج کرده و مردم را به عقیده شیعه به حق و حقیقت دعوت می‌کند. خروج یمانی طبق روایت از یمن خواهد بود.

امام باقر (ع) می فرماید: خروج سه نفر خراسانی، سفیانی و یمانی در یک سال و یک ماه و یک روز است … و در پرچم‌ها پرچمی هدایت یافته تر از پرچم یمانی نیست و آن پرچم هدایت است چون که شما را به صاحبتان دعوت می‌کند و اگر یمانی خروج کرد فروختن اسلحه حرام می‌شود و اگر یمانی خروج کرد بپاخیز به سوی او که همانا پرچمش پرچم هدایت است و جایز نیست مسلمانان از او سرپیچی کنند و اگر کسی اینکار را انجام دهد از اهل جهنم می‌باشد زیرا که او دعوت به حق و هدایت به راه راست می‌کند.

امام صادق (ع) نیز در حدیثی فرموده اند: «در میان بیرق‌ها، هدایت گرتر از بیرق یمانی وجود ندارد، چون بیرق حق است و شما را به سوی صاحبتان دعوت می‌کند».

 

3. صیحه آسمانی

صدای آسمانی در ماه رمضان (احتمالاً سحرگاه بیست‌وسوم). که صدای جبرئیل و در حمایت از اهل بیت حضرت محمد(ص) است به‌ گونه‌ ای که هر کس در هر کجای زمین، آن را خواهد شنید و معنی آن را به زبان خود خواهد فهمید. احتمالاً در همان روز صدایی دیگر شنیده می‌شود که از طرف شیطان و در حمایت از سفیانی است، که سبب تردید مردم می‌شود. طبق روایت صیحه اول در هنگام طلوع آفتاب (بین الطلوعین) و صیحه دوم در هنگام غروب آفتاب به وقوع خواهد پیوست.

 

4. قتل نفس زکیه

کشته شدن نفس زکیه (انسان بی‌گناه) در خانه خدا و بین حجرالاسود و مقام ابراهیم احتمالاً در ۲۵ ذی‌ الحجه اتفاق می افتد. احتمالاً هم‌ زمان با کشته شدن این فرد پسرعمو و دخترعموی او نیز در شهر مدینه کشته می‌شوند و جنازه آن‌ها را جلوی درب مسجد النبی آویزان می‌کنند. در بعضی از روایت‌ها، سخن از سید حسنی به میان آمده است و در برخی از روایت‎ها از وی تحت عنوان نفس زکیه یاد گردیده است.

 

5. خسف بیداء

فرو رفتن لشکر لشکر سفیانی که به خسف بیداء نیز معروف است در بیابانی به نام بیداء که بین مکه و مدینه واقع شده‌ است اتفاق می افتد. حضرت علی (ع) در آیهٔ (وَلَوْ تَرَی إِذْ فَزِعُوا فَلَا فَوْتَ) می‌ فرمایند: «کمی پیش از قیام حضرت مهدی(عج)، سفیانی خروج می‌کند؛ سپس به‌اندازه دوران حاملگی یک زن که نزدیک به ۹ ماه است حکومت می‌کند. لشکریان او وارد مدینه می‌شوند تا این‌که به بیداء می‌رسند و خداوند آنان را در زمین فرومی‌برد.»

 

این بود نشانه های حتمی ظهور و اما برای دانستن نشانه ها و اتفاقات غیر حتمی ظهور که بسیار متنوع است می توانید این مقاله را مطالعه کنید.

1 پاسخ

دیدگاه خود را ثبت کنید

تمایل دارید در گفتگوها شرکت کنید؟
در گفتگو ها شرکت کنید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *